Hilma speelt 's zomers buiten en kijkt naar alles wat beweegt en wiebelt en kriebelt. De wolken die voorbijdrijven, de wind in de bomen, de golven op het strand. De kleine beestjes, de vogels, de vissen. De blaadjes en de bloemen... Ze wil het heel graag leren tekenen. Op de kunstacademie moet dat heel precies. Maar als Hilma ouder wordt, gaat ze steeds meer zien, en voelen. Kun je ook dingen tekenen die je niet kunt zien? vraagt ze zich af. Hilma gaat op onderzoek. Ze wil weten of er meer is tussen hemel en aarde. Hilma schildert het onzichtbare en gaat haar eigen weg.